عمارت مفخم، جلوه ای از زیبایی هنر ایرانی

عمارت مفخم در شمال شرق شهر بجنورد قرار گرفته شده است. این عمارت یکی از بزرگترین و شاخص ترین اثر معماری می باشد که از دوره قاجار به جا مانده است.

در سال 1300 هجری قمری و همزمان با حکومت ناصر الدین شاه این عمارت با دستور یارمحمد خان شادلو ساخته شد. از آنجایی که این عمارت محل سکونت خانواده او بود به عنوان مکانی برای پذیرایی از میهمانان دولتی و رجال سیاسی نیزبه شمار می رفت.

در نگاه اول به این عمارت خانه، معماری بی نظیر آن و کاشی کاری های رنگا رنگش چشم هر بیننده ای را به خود خیره می سازد و زیبایی تاریخی خود را به نمایش می گذارد.

تاریخچه عمارت مفخم

بنای این عمارت به عنوان بیمارستان در دهه 1320 به اداره بهداری واگذار شده است و سپس در سال 1370 اداره میراث فرهنگی پس از مرمت و بازسازی آن را به موزه مردم شناسی و باستان شناسی در شهرستان بجنورد تبدیل کرد. طراحی این عمارت زیبا، آثار دست میرزا مهدی خان شقاقی اولین استاد معمار ایران می باشد.

عمارت مفخم دارای 32 اتاق و 2 تالار می باشد که با آینه کاری ها، کاشی کاری ها و گچبری های بسیار زیبایی تزئین شده اند و همواره یکی از آثار بی نظیر عصر ناصر الدین شاه محسوب می شود.

عمارمفخم بعد از زلزله بجنورد

این عمارت خانه امروزه تنها به دوبخش آیینه خانه و عمارت مفخم تقسیم می شود، چرا که تا قبل زلزله بجنورد دارای بخش های مختلفی مانند آینه خانه، دروازه ورودی حوض خانه، باغ فواره و عمارت کلاه فرنگی بود.

سقف عمارت مفخم در ابتدا از سفال بود که بعد از باز سازی سقف شیروانی گالوانیزه را جایگزین آن کردند. عمارت مفخم هم اکنون به عنوان محل اسقرار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان شمالی نیز به کار می رود.

هر طبقه از این عمارت دارای دو ایوان می باشد و جلوی هر کدام از آن ها ردیفی از ستون ها برای نگهداری از سقف ایجاد شده است.

این ایوان ها در ضلع شمالی و ضلع جنوبی نیز قرار گرفته اند. همچنین در ضلع شرقی و غربی عمارت دو در ورودی نیز وجود دارد که با 18 پله به طبقه فوقانی راه پیدا می کند.

در روبه روی عمارت مفخم نیز بنای آیینه خانه قرار دارد که به عنوان فضای اداری و دیوانی جهت ملاقات های رسمی و برپایی مراسم تشریفات نظامی و رایزنی مورد استفاده قرار می گرفته است.